Күнбағыс солтүстік Америкада дүниеге келген. Ғалымдар күнбағыс дәндерін 2-3 мың жылдықтар бұрын өмір сүрген ежелгі үнді тұрғылықты орындарынан тапқан. Олар Күнбағысқа сиынған. Индейстер күнбағыс дәндерін ұсақталған ұн тәрізді күйінде пайдаланып, тіпті олардан майын алуды білген, ал күнбағыс майын косметикалық және нан пісіруде қолданған.
Еуропаға күнбағыс XVI ғасырда өз отанына қайтқан испан жаулаушыларымен бірге келген. XVIII ғасырдың соңында Орыс академигі Севергин академигі күнбағыс дәндерінен құстардың тамағы ретінде май алуға және кофе дайындауға қолдануға болатынын жазған. 1779 жылы Академиялық күнделікте «күнбағыс дәндерінен май алу» туралы мақаласы да дәлел.
Күнбағыс майынынң құрамында өсімдік майларын, майлы қышқылдар, А, D және Е дәрумендері, Тіпті зәйтүн майының құрамындағы Е дәрумені күнбағыс майының құрамындағы мөлшерден 12 есе аз.
Күнбағыс майы иммунитетті арттырып, ісік ауруларының даму қаупін болдырмайды, рациондағы холестерин деңгейін азайтады. Күнбағыс майының арқасында ми мен жүрек-қантамыр жүйесінің жұмысы жақсарады.
